Bergman mawiał: każdy film, który robię, uważam za film ostatni. Fanny i Aleksander miał być naprawdę ostatnim. I choć od czasu jego premiery (…) nadal odnosi sukcesy jako reżyser teatralny - Fanny i Aleksander rzeczywiście robi wrażenie ostatniego słowa, jest filozoficzną i estetyczną puentą całej twórczości. Charakterystyczne, że to ostatnie słowo szwedzkiego pesymisty jest pogodne, choć wypowiedziane ze świadomością, że nie da się przekroczyć progu tajemnicy. Bergman nie tyle odwraca się od spraw ostatecznych, co przeciwstawia mrokowi tajemnicy blask sztuki (…). Bohaterowie bergmanowscy, którzy zawsze tak bardzo męczyli się w jego dramatach, w ostatnim filmie godzą się z losem.
"Film"

Nagrody:
Oscar 1984 dla najlepszego filmu zagranicznego, za najlepsze zdjęcia, za najlepszą scenografię i kostiumy;
Nagroda Brytyjskiej Akademii Filmowej (1983) za najlepsze zdjęcia;
Cezar 1984 dla najlepszego filmu zagranicznego;
Złoty Glob 1984 dla najlepszego filmu zagranicznego;
Nagrody Guldbagge 1984 dla najlepszego filmu, dla najlepszego reżysera, dla najlepszego aktora (Jarl Kulle);
MFF Wenecja 1983 - nagroda FIPRESCI